قطع امید زاهدانی‌ها از سیراب شدن

در ماه های اخیر وضعیت نامناسب آب در سیستان به ویژه زاهدان به حدی رسیده که مردم در برهه هایی از زمان حتی از داشتن آب آشامیدنی سالم نیز محروم هستند. از سویی دیگر خشکسالی های پی در پی، سوء مدیریت منابع آب در این استان و جلوگیری از ورود آب توسط دولت افغانستان به رودخانه هیرمند، سبب شده تا طی ماه‌های اخیر جلسات مرتبط به آب از سوی مسئولان استانی و کشوری نمود بیشتری داشته باشد.

در این میان حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان در گفت و گو با خبرنگار اقتصادآنلاین با اشاره به وضعیت بحرانی و نامناسب آب در منطقه سیستان گفت: در کمیسیون عمران تصویب شد که آب از دریای عمان به سمت زاهدان آورده شود اما از آنجاکه اعتبارات قابل توجهی برای این طرح مورد نیاز است، بعید می دانم دولت در این خصوص اقدامی انجام دهد.

وی در ادامه افزود: باتوجه به مشکلات اقتصادی که گریبان دولت را گرفته، انتظاری از دولت نمی توان داشت که چاره ای به حال بحران آب زاهدان بی‌اندیشد. شهریاری با اعتراض نسبت به سیاست خارجی در پیش گرفته شده از سوی وزارت امور خارجه در خصوص تخطی افغان‌ها از معاهده رهاسازی آب هیرمند نیز گفت: سیاست لبخند و خواهش وزیر امور خارجهسبب شد تا هرچه در برجام به دست آوردیم به همان میزان در حق‌آبه سیستان از افغانستان نیز بدست آوریم. وی یکی از مهم‌ترین چالش‌های موجود در ورود حق‌آبه از رودخانه هیرمند به کشور را نبود دیپلماسی قوی در مذاکره با افغان‌ها دانست.

گفتنی است بر اساس معاهده امضا شده میان دولت های وقت ایران و افغانستان در سال ۱۳۵۱ سهمیه ای معادل ۸۲۰ میلیون مترمکعب آب از ذخیره گاه سد کجکی برای ایران در نظر گرفته شده که دولت افغانستان بایستی در طول سال این میزان آب را رها سازی کند. این در حالی است که آب رودخانه هیرمند از سال ۷۸ بر روی ایران بسته شد که با قطع جریان آب رودخانه هیرمند، تالاب بین المللی هامون اکنون به بستر حرکت گرد و غبار و شن های روان تبدیل شده است.

در این میان اتابک جعفری مدیرعامل آب منطقه ای سیستان و بلوچستان اظهار داشت: در سال آبی امسال تنها ۳۲ میلیون متر مکعب رودخانه هیرمند آورد داشته که در مقایسه با پارسال ۹۳ درصد کاهش داشته است.

این امر نشان‌دهنده وضعیت وخیم آب آشامیدنی در منطقه سیستان است که نه تنها جوابگوی مصارف کشاورزی و حق آبه مصوب از چاهنیمه ها به تالاب هامون نیست بلکه نمی تواند آب آشامیدنی مورد نیاز منطقه سیستان و نیز حدود ۳۰ میلیون متر مکعب آبی که سالانه برای مصارف شرب به زاهدان منتقل می شود نیز باشد